-
1 RÝMA
* * *(-da, -dr), v.1) to make more roomy (r. garð sinn); r. varðhaldit, to make the confinement less severe; r. fyri (viz. öllu fólki) veginn, to clear the way; with dat., r. á honum fjötrinum, to loosen his fetter;2) r. e-u brott, to drive away, sweep off = ryðja e-u brott (rýmit brott þongum harmi af yðru brjósti); r. til e-s, to clear, prepare the way for = ryðja til e-s;3) to clear away, break up (þú skalt r. fjalir ór gólfinu);4) to quit, leave; r. land, to leave the country, go into exile; r. e-t fyrir e-m, to leave (a place, seat) that it may be occupied by another (kallar Skapti, at Þ. skyldi r. höfnina fyrir honum ok leggja ór læginu);5) to withdraw, absent oneself (skulu þér allir eta hér inni, en ek mun r.); r. fyrir e-m, to cede, give up one’s place to one (hann rýmdi fyrir herra Ásgrími); r. brott, to go away;6) refl., rýmast, to become roomy, widen; r. tekr dalrinn, the dale widens; impers., rýmist, there is more room (ef rýmdist í kirkjunni); rýmdi Grettir þá fram á gólfit, then G. stepped forth on the floor.* * *d, [rum; Germ. räumen; Dan. römme], to make room for; þá mælti hann at rýma skyldi pallinn, Eg. 303; þvíat hann rýmdi fyrir herra Ásgrimi, Bs. i. 716; kallar at Þorleifr skyli rýma höfnina fyrir honum ok leggja ór lægi, Hkr. i. 209.2. to quit, leave; rýma land, to leave the country, go into exile, Fms. iv. 239; Refr man rýma virkit en flýja Grænland, Krók. 56; skoluð ér allir eta hér inni en ek mun rýma, leave, Bs. i. 853; þaðan at rýma ok brott at flýja, Stj. 66; ok sjá þá fyrst fyrir hverju (hverr?) rýmdi, Sturl. iii. 214.3. to clear away, break up: þá skalt rýma fjalir í gólfinn, to break deals up from the floor, Eb. 118; rýma til e-s, Bs. i. 98; jörðin rýmdi sik ok opnaði, Stj. 42.4. absol. to make room, clear the way; at rýma fyrir veginn, to clear the way, Fms. x. 15.5. with dat., rými (imperat.) á honum fjötrinum, to loosen the fetter, Fms. vi. 35; rýma brott harmi, Karl. 213.II. reflex., ef rýmðisk í kirkjunni, Sturl. ii. 223; er rýmask tekr dalrinn, when the dale widens, Ld. 218. -
2 hverfa
* * *I)(hverf; hvarf, hurfum; horfinn), v.1) to have a circular or rotatory motion, turn round (himinn hverfr);with acc. of the place, himin hverfa þau skulu hverjan dag, they shall wheel round the heaven every day, of the sun and moon;2) to be lost to sight (hverfa at sýn); to disappear, vanish (hverfa af himni heiðar stjörnur);e-m hverfr e-t, one loses a thing (Mávi hurfu sauðir nökkurir);síðan hvarf hann þeim, he vanished out of their sight;3) with preps. and advs.:hverfa af at gera e-t, to leave off doing a thing;hverfa aptr, to turn back, return;aptr hverfr lygi, þá er sönnu mœtir, a lie recoils before the truth;hverfa at e-m, to throng around one (þá hurfu þegar at honum allir ok fögnuðu honum);hverfa at e-u, to turn to, to adopt (hverfa at e-u ráði);hverfa brott, to disappear;hverfa eptir e-m, to follow one;hverfa frá e-u, to turn away from;gørðu-t far festa, áðr þeir frá hyrfi, they did not moor the boat before they turned away; to leave off (nú skal þar til taka, sem fyrr var frá horfit);hverfa í sundr, to part;hverfa til e-s, to turn (go) to one, or to a place (hlæjandi Guðrún hvarf til skemmu); esp. to go to one and take leave (Gunnar hverfr til allra manna, er hann er búinn); to fall to one’s lot, accrue to one (þótti stór heill til hans horfit hafa);hverfa um e-t, to encircle, surround (hverfa um hodd goða);hverfa undan e-m, to be withdrawn from, lost to one (hvarf ríki í Noregi undan Dana konungum);4) horfinn, pp.(-ða, -ðr), v.1) to turn a thing (in a certain direction);hverfa e-m hugi (acc. pl.), to change a person’s mind;2) hverfa e-u um e-t, to enclose with a thing;vera hverfðr útan um e-t, to encircle a thing.* * *ð, causal of the last verb:I. to make to turn, turn, with acc.; h. e-m hugi (acc. pl.), to turn a person’s mind, Hm. 162; sneru þeir krossinum, ok hverfðu ( turned) hendr hans niftr, ok höfuð tíl jarðar, 656 C. 37; hann sneri sverðinu í hendi sér ok hverfði fram eggina, Fas. ii. 139; hann ofrar vápni sínu at manni, ok hverfir hann fram hamar, N. G. L. i. 67; h. at sér hinn mjóvara hlut, Ýt. 13; vér hverfum oss í austr ( we turn our faces towards the east) þá er vér biðjum fyrir oss, Hom. 156, 158.II. to enclose; h. garði um e-t, to enclose with a fence, Gþl. 407 (garð-hverfa); himinn þann er hverfðr er útan um lopt öll, Fms. v. 340; hverfðr við e-t, stirred so as to be blended with, Sdm. 18. -
3 HVERFA
* * *I)(hverf; hvarf, hurfum; horfinn), v.1) to have a circular or rotatory motion, turn round (himinn hverfr);with acc. of the place, himin hverfa þau skulu hverjan dag, they shall wheel round the heaven every day, of the sun and moon;2) to be lost to sight (hverfa at sýn); to disappear, vanish (hverfa af himni heiðar stjörnur);e-m hverfr e-t, one loses a thing (Mávi hurfu sauðir nökkurir);síðan hvarf hann þeim, he vanished out of their sight;3) with preps. and advs.:hverfa af at gera e-t, to leave off doing a thing;hverfa aptr, to turn back, return;aptr hverfr lygi, þá er sönnu mœtir, a lie recoils before the truth;hverfa at e-m, to throng around one (þá hurfu þegar at honum allir ok fögnuðu honum);hverfa at e-u, to turn to, to adopt (hverfa at e-u ráði);hverfa brott, to disappear;hverfa eptir e-m, to follow one;hverfa frá e-u, to turn away from;gørðu-t far festa, áðr þeir frá hyrfi, they did not moor the boat before they turned away; to leave off (nú skal þar til taka, sem fyrr var frá horfit);hverfa í sundr, to part;hverfa til e-s, to turn (go) to one, or to a place (hlæjandi Guðrún hvarf til skemmu); esp. to go to one and take leave (Gunnar hverfr til allra manna, er hann er búinn); to fall to one’s lot, accrue to one (þótti stór heill til hans horfit hafa);hverfa um e-t, to encircle, surround (hverfa um hodd goða);hverfa undan e-m, to be withdrawn from, lost to one (hvarf ríki í Noregi undan Dana konungum);4) horfinn, pp.(-ða, -ðr), v.1) to turn a thing (in a certain direction);hverfa e-m hugi (acc. pl.), to change a person’s mind;2) hverfa e-u um e-t, to enclose with a thing;vera hverfðr útan um e-t, to encircle a thing.* * *pret. hvarf, pl. hurfu; subj. hyrfi; part, horfinn; in mod. pronunciation inserting the v throughout, hvurfu, hvyrfi, hvorfinn; akin to horfa, q. v.: [Ulf. hwairban = περιπατειν; A. S. hweorfan; O. H. G. hwerban; Germ. werben]:— to turn round; hverfanda hvel, Hm. 73 (see hvel); nú mátt þú engi veg þess hverfa ( thou canst turn to no side) at Guðs miskunn sé ekki fyrir þér, Hom. 156; h. í móðurátt, föðurátt, to devolve upon, of right or duty, Grág. i. 177, 237; hafa horfit í Guðdóm, 625. 59; hverfa af lífi, to depart from life, die, Stor. 10: with acc. of place, himin hverfa þau skulu hverjan dag, they shall pass round the heaven every day, of the sun and moon, Vþm. 23.2. with prep.; h. aptr, to turn back, return, Fms. vii. 298, x. 231, Stj. 606, Hom. 98; to recoil, aptr hverfr lygi þá er sönnu mætir, a lie recoils before the truth, Bs. i. 639; h. aptr til sin, to recover one’s senses, Mar.; hurfu at því ráði allir þrændir, all the Th. turned that way, took that part, Fms. i. 18, vii. 206; þá hurfu menn þegar at honum, thronged around him, xi. 193: h. af, to leave off; þá hvarf af Pálnatóka þyngd öll, i. e. P. recovered, Fms. xi. 69; þegar er þú vilt af h. at unna Ólafi, Hkr. ii. 322. h. frá e-u, to turn from, cut short, leave off; þar var fyrr frá horfit Konunga-tali, Fms. i. 139; nú verðr þess at geta er ver hurfum frá, Rd. 171 (of episodes in a story); taka þar til er hinn hvarf frá, Grág. i. 139; áðr frá hyrfi, áðr sundr hyrfi, before they parted, Am. 34, 35: h. eptir, to follow; frændr hans ok vinir þeir er eptir honum hurfu, Fms. iv. 287; eptir honum hurfu margir menn, Ver. 47: h. með e-m, to turn with one, follow, Grág. i. 8, 9; þá hurfu saman fjórir tigir, gathered together, 655 xvi. B. 4: h. til e-s, to turn towards a place, Hým. 17, Gh. 7; to turn to one and take leave, Fms. vii. 224, Am. 44: h. undan, to be withdrawn, lost; hvarf ríki í Noregi undan Dana-konungum, Fms. xi. 183; þat ríki er undan var horfit, 42: h. um, to encircle, surround, (um-hverfis = all around); innan garðs þess er hverfr um akr eða eng, Gþl. 136; þær hverfa um hodd goða, Gm. 27.II. metaph. to turn out of sight, disappear, be lost, stolen, or the like; maðrinn hvarf þar, there the man was lost from sight, Nj. 95, 275; stjörnur hverfa af himni, Vsp. 57: to disappear, skip hvarf, Landn. 305; ef skip hverfr, Grág. 1. 215; hverfi féit or hirzlu hans, 401; motrinn var horfinn ( stolen), Ld. 206; Steinólfi hurfu (St. lost) svín þrjú, Landn. 126; Ingimundi hurfu svín tíu, 177; see hvarf.III. part. horfinn: 1. surrounded; björn horfinn i híði, much the same as híðbjörn (see híð), Gþl. 444; horfinn foldar beinum, Ýt. 19; bærinn var h. mönnum, surrounded by men, Sturl. ii. 144, Orkn. 112.β. vera vel vinum horfinn, to be well backed by friends, Nj. 268; vel um horfit ( in good condition), þar stóð naust ok var vel um horfit, Háv. 48; whence the mod. phrase, vel um-horfs, in a good state.2. abandoned, forsaken; heillum horfinn, forsaken by luck (horfin-heilla), Fs. 48; héraði horfinn, bereft of a dwelling in the district, Sturl. iii. 255; sok horfinn, having lost the suit, Nj. 234; mun bann eigi horfinn heimsóknum við mik, he has not left off attacking me, Sturl. iii. 228; eigi ertú enn horfinn í fyrirsátunum við mik, Þórð. 41 new Ed.; þögn horfinn, bereft of silence, i. e. noisy, Gs. 3. -
4 OPINN
* * *a.1) open (opinn nummr, opin hurð, opit lopt); koma e-m í opna skjöldu, to take one in the rear;2) resupine, on the back, opp. to ‘á grúfu’ (hann lét binda hann opinn á slá eina);3) open, undecided (E. segir eigi sið, at mál stœði opin).* * *opin, opit, adj., [A. S. and Engl. open; O. H. G. offan; Germ. offen; Dan. aaben]:—open, prop. = resupinus, on the back, face uppermost; opp. to á grúfu ( grovelling) opnu-selar eru fyrir því kallaðir at þeir svimma eigi á grúfu heldr opnir, Sks. 177; hann lét binda hann opinn á slá eina, Fms. ii. 179; féll sá opinn á bak aptr, vii. 191; ef maðr liggr opinn á sléttum velli, Symb. 31; opit ok öndvert, Bs. i. 746: the phrase, koma í opna skjöldu, to take one in the back (i. e. the hollow) of the shield, to take one in the rear, Eg. 295, Stj. 365.II. open; loptið var opit, Eg. 236; opnar búðir, Grág. i. 261; haugrinn opinn, Nj. 118; hann lét snúa fjöl fyrir ljórann svá at lítið var opit á, so that little was left open, Fms. vii. 191; var hurðin opin, Edda 30, Fms. vii. 314; opið bréf, an open deed, letters patent, Dipl. ii. 1; opin jörð, open, thawed N. G. L. i. 43; opin á, an open river, not icebound, Vm., Fs. 52; at mál stæði opin, open, undecided, Sturl. iii. 136; sjá banann opinn fyrir sér, Fb. i. 197; kominn í opinn dauða. -
5 SKYR
* * ** * *a. [ skjör-ost in Fünen in Denmark], curdled milk, curds, stored up for food; þeir vóru þyrstir mjök ok supu skyrit, Eg. 204; askar fullir af skyri … tókn þeir askana ok drukku ákaft skyrit, 548, 549; graut, ost, ok skyr. Korm. 150; Rindill hafði (see hefja A. 2) skyr ok mataðisk skjótt þvíat skyrit var þunnt, … skyrit sprændi ór honum, Lv. 64; í skyrbúri skyr níu tigir skjólna, Dipl. v. 18, cp. Grett. 107; þeir höfðu skyr ok ost, curds and cheese (for supper), Eb. 244; ostr ok skyr var at náttverði, Bjarn. 53; skyr ok rjómi, curds and cream; berja-skyr, blackberries and curds: the saying, þeir verða að sletta skyrinu sem þat eiga. Skyr is quite a national dish of the Northmen and the Icelanders of the present day, as it was of the Teutons in more ancient times; for it doubtless was the ‘lac concretum’ of Tacit. Germ. ch. 23, cp. Virg. G. 3. 463.COMPDS: skyraskr, skyrbúr, skyrhnakkr, skyrker, skyrkyllir, skyrkýll. -
6 gagnsær
-
7 birta til, hreinsa (sig)
-
8 fara/komast yfir
-
9 greinilegur (einfaldur og ákveîinn)
-
10 heiîskír
-
11 hreinsa (upp)
-
12 laus (undan eîa viî)
-
13 laus, sloppinn (úr eîa frá)
-
14 létta/rofa til
-
15 skilja vel
-
16 RYÐJA
(ryð, rudda, ruddr), v.1) to clear, free (land) from trees (ryðja markir; hann ruddi lönd í Haukadal);ryðja götu gegnum skóg, to clear, open a road through a forest;2) to clear, empty;ryðja búrit, to empty the pantry;ryðja skip, to unload a ship;ryðja höfn, to clear the harbour, leave the haven;impers., hvernig skjótt ruddi samnaðinn, how the flock dispersed;3) as a law term, to challenge;ryðja kvið, dóm, to challenge neighbours, jurors, out of the kviðr, dómr;4) with preps.:ryðja e-u á e-t, to throw, toss upon (þeir ruddu viðinum á hurðina);ryðja e-m í brott, to drive away, sweep off;ryðja sér til ríkis, to clear the way to a kingdom, obtain it by conquest;ryðja til e-s, to clear the way for a thing, prepare for (ok ruddu þeir til likgraptarins);ryðja e-u upp, to tear up (þeir ruddu upp jörðu ok grjóti);5) refl., ryðjast um, to clear one’s way, make great havoc.* * *ryð, ruddi, rutt, [this word has lost the initial h (qs. hryðja), being derived from hrjóða, denoting ‘to clear, rid of,’ cp. also hroði, hryðja, sweepings, offal; and is altogether different from rjóða = to redden; the h remains in hruðning, q. v.; see hrjóða; Engl. rid; Scot. red or redde; Dan. rydde.]B. To clear; taka at ryðja mörkina ok brenna, ok byggja síðan … en er spurðisk til Ólafs at hann ryðr markir, kölluðu þeir hann Trételgju, Hkr. i. 55; hann ruddi lönd í Haukadal, Landn. 103; Önundr konungr lagði á þat kapp mikit ok kostnað at ryðja markir ok byggja eptir ruðin, Hkr. i. 45; sumir konungar ruddu marklönd stór ok bygðu þar, 48; þeir ruddu markir ok bygðu stór héruð, 137; sú bygð var mjök sundrlaus, bygð við vötn en rudd í skógum, Ó. H. 174; hann lét húsa ok r. Ekreyjar, Fms. x. 154; hér eptir ruddisk landit ok siðaðisl, Fb. i. 575; hann lét r. viða í skógum ok byggja, Landn. 68; r. götu gegnum skóg, Fb. i. 72; r. land fyrir sér, to clear it, N. G. L. i. 173; r. götu, to open a road, Eb. 46 new Ed.; r. veg, stíg, to clear the way, Fms. x. 15, Eg. 293:—ryðja sér til rúms, to make oneself room, Fms. viii. 93; þar sem ek gæta rutt mér til rúms ok kippt manni ór sæti, Fb. i. 136; r. sér til ríkis. to clear the way to a kingdom, conquer it, Fms. iv. 60; r. sér til landa, Glúm, (in a verse):—r. skip, to clear, unload a ship, Fs. 182, Gullþ. 55, Eg. 100, Nj. 10, Fb. i.496, ii. 229: ryðja búrit, to empty it, Háv. 41–43 new Ed.:—to strip, disable, in fighting, Eg. 123:—r. höfn, to clear the harbour, leave the haven, Fms. ix. 45; ryðja lögréttu, to clear the court of strangers, Grág. i. 7; munu halir allir heimstöð ryðja, to clear, make empty the homestead, Vsp.; Valhöll ryðja fyr vegnu fólki, to clear Valhalla, make it ready for receiving slain heroes, Em. 1:—with dat., ryðja e-u brott, to drive away, 544. 38, Fms. iv. 231; ryðja herklæðum af sér, to strip off one’s armour, El. 102, cp. Hkm. 4:—to heap, pile, þeir ruddu viðinum á hurðina, they blocked up the door, Gullþ. 60:—r. til e-s, to clear the way for a thing; at r. til þeirra atburða er Ólafr konungr verðr við staddr, Fms.ii. 89; ok mundi þat r. til landauðnar, Bs. i. 24; ok ruddu þeir til líkagraptarins við Sléttu-karla, Fbr. 58; Þorlákr biskup ruddi til þess á sínum dögum, at þá var settr ok ritaðr Kristinna-laga þáttr, Bs. i. 73; ok ryði hvárr-tveggi sín vitni til bókar, K. Á. 184:—impers., hvernig skjótt ruddi samnaðinn, how the flock dispersed, Ó. H. 220.II. as a law term; ryðja kvið, dóm, or also ryðja mann ór kvið, dómi, to challenge a neighbour, juror, out of the kviðr or dómr, Grág. i. 7, 17, 34, 49, Nj. 110, 235; ef hann ryðr kvið at frændsemi, … hann skal ryðja við sjálfan sik at frændsemi ok at mægðum, skalat maðr ryðja við sjálfan sik at guðsifjum, hann skal r. við sóknar aðilja eða varnar, … ok er honum rett at r. þann upp, Grág. i. 50; sá er ór er ruddr, 31; þá er hann ruddi hann ór dómi, 31, and passim.III. reflex., ryðjask um, to clear one’s way, make great havoc; Atli hleypr upp á skip at Rúti ok ryðsk um fast, Nj. 9, Fb. ii. 219; eu þeir ruddusk um ágæta vel, Fas. ii. 492; andask ómaginn, ok ryðsk svá til ( it turns out) at ómaginn átti fé eptir, Grág. i. 224:—to throng, crowd, ryðjask að. -
17 skírr
(skírri or skírari, skírstr), a.1) clear, bright, pure, of glass, metal, water, sky, etc. (s. mjöðr, skírt vatn, s. málmr, skírt silfr);2) cleansed from guilt (hón skal øruggliga bera mega þetta járn ok skír verða);3) of the voice, clear (með skírri raustu).* * *adj., compar. skírri, superl. skírstr, Sks. 138 new Ed., MS. 15. 5; [Goth. skeirs; A. S. scîr; Engl. sheer; Germ. schier; Dan. skjær; cp. also skærr and skýrr]:—clear, bright, pure, of glass, water, sky, light, etc.; gler allra hreinst ok skírst, MS. 15. 5; skírt vatn, Hb. 544. 39; skír ok úskír vötn, Rb. 352; skír veðr eðr úskír, Stj. 15; þrjár merkr gang-silfrs móti einni skírri, 732. 16; skírt silfr, id.; sýndisk honum eigi skírt mála-silfrit, Fms. vi. 243; átta hundruð marka skírra, x. 92; drykkr skírri hverju víni, id.; getinn af skírri meyju ok flekklaussi, 625. 70.2. metaph. cleansed from guilt, esp. referring to an ordeal; hreinn ok skírr, 655 i. 1; emk skírr um þat, I am clear of that, Sighvat; verðr hón af járni skír þá er hón sýkn saka, N. G. L. i. 351; þá varð sá skírr er undir jarðar-men gékk ef torfan féll eigi á hann, Ld. 58.3. með skírri raust, wfth a clear voice, Sks. 138 new Ed. -
18 LJÓSS
a.2) bright, shining (hann hafði exi ljósa um öxl);4) clear, evident, plain (hitt er ljóst, at þeir muni vilja vera úvinir mínir); vil ek ljósan gera mik, I will speak out plainly, make a clean breast.* * *adj., compar. ljósari, superl. ljósastr; gen. fem. sing. ljóssar, Vkv. 5, mod. ljósrar; dat. fem. sing. ljóssi, Korm. (in a verse), mod. ljósri; gen. pl. ljóssa, mod. ljósra:—light, bright, shining; ljóss ok fagr, Edda 7; ljóss dagr, a bright day, Sól. 12; ganga ljósum logum (allit.), with ‘light lowes,’ bright lights; um morguninn eptir er ljóst var, Hkr. i. 61; gera ljóst, to dawn, Anal. 228; verða ljóst, to grow light, dawn, Fms. ix. 21, Eg. 219: of metals, ljósa exi, a bright shining axe, Ld. 276; ljósan lé, a bright scythe, Fsm.; ljósir aurar, the bright gold, Sól. 34: of a light-coloured horse, ljóss hestr and Lýsingr, but the ancients said hvítr hestr: of hue, ljóss í andliti, Fms. ix. 535; líki ens ljósa mans, Hm. 91; þat ljósa lík, Sól. 12; löttu ávalt ljósar, the ‘bright,’ fair ones, i. e. the ladies, Am. 29; sinnar ljóssar kvánar, Vkv. 5: ljós vara, light ‘ware,’ ermine, Eg. 69: also of food, milk, and the like, whence ljósa-verk, n. dairy work, Nj. 185; cp. hvítr matr.II. metaph. clear, evident, plain; ljóst er boðorð Drottins, Hom. 96; en hitt er ljóst, at …, Eg. 64; Egill segir í fám orðum it ljósasta um ferð sína, 409; hann kvaðsk hafa spurt af et ljósasta um hans erendi, Ld. 176; mæli ek því þetta svá ljóst, at ek veit …, Nj. 102; kallaði hann þá ljóst um málefni, Fms. vii. 141:—ljóss em ek í því, ek vil at …, I am clear in that matter …, Ísl. ii. 406; því vil ek ljósan gera mik, make a clean breast, Bs. i. 720: clear, easy to see, understand, and the like. Ljósa-vatn, n. Light-water, Bright-water, a local name, whence Ljós-vetningar, m. pl. the men from L., Nj., Landn. -
19 sýnn
a.1) clear, evident, certain (þér skal sýn búhlífð í því vera); þótti öllum at sýnu ganga, at, all thought that it was clear, beyond doubt, that; dat. sing. ‘sýnu’ with a compar. a great deal, much (sýnu meiri, minni, betri, verri); with a superl., E. gekk upp sýnu fyrstr, far ahead; neut. ‘synt’ as adv. evidently, clearly (þik skortir sýnt við hann);2) fit, likely; ef yðr þykkir eigi annat sýnna fyrir liggja en vera hér, if you have nothing better to do.* * *adj. visible; þótt ek sjá sýnar váfur, Grett. 112 A.2. clear, evident; þer skal sýn búhlífð í því vera, Fms. v. 306; lýsir hann því, at hann er sýnn at brigðar-manni, if he declares himself as the unmistakable brigðar-mann, Gþl. 290; þeir atburðir er miklu eru sýnstir til þess úárans, most likely to cause, Sks. 332 B; sýna stund, a good while, Grett. (in a verse): likely, ef yðr þykkir eigi annat sýnna fyrir liggja enn vera hér, if you have nothing better to do than …, Fær. 45; sýnisk mér sem eigi muni í annat sinn sýnna at leita til fundar við Bolla enn nú, there will not be a better chance another time, Ld. 238; er þessu sýnna at svá beri (berr Cod.) til, there is every probability that it will turn out so, Fms. xi. 114; þótti mönnum ó-sýnt ( uncertain) hverr friðr gefinn mundi, Ó. H. 188.3. sightly; vápnum ok váðum skolu vinir gleðjask, þat er á sjálfum sýnst, Hm.II. spec. or adverb. usages; þótti þá öllum at sýnu ganga, at stórflokkar mundi komnir í héraðit, all thought that it was clear, beyond doubt, that …, Sturl. iii. 41.2. sýnu with a compar., a great deal; sýnu minna, a great deal less, far less, Fms. vii. 242, xi. 112; sýnu meiri, much greater, Fas. ii. 515; sýnu verri, much worse, Ld. 322, Fb. i. 259; sýnu betri, s. betr, a great deal better, Fms. iii. 222, xi. 154; sýnu yngri, v. 263: superl., sýnu fyrstr, far a-head, Fær. 168.3. sýnt, as adv. evidently, quite, very; greindi þá sýnt um, Vápn. 5; þik skortir sýnt við hann, thou fallest quite short of him, thou art no match for him, Ísl. ii. 215; hildr var sýnt í vexti, the battle waxed quite hot, Km.III. in compds, ein-sýnn, one-eyed; tví-sýnn, doubtful; víð-sýnn, auð-sýnn, evident; ó-sýnt, uncertain. -
20 BERR
a.1) bare, naked (lík bert ok blóðugt); undir berum himni, in the open air; hvíla á berri jörðu, on the bare ground;2) open, clear, manifest; segja e-t berum orðum, in plain words verða berr at e-u, to be convicted of a thing; gøra e-t bert, to make known; gøra sik beran í e-u, to reveal, show one’s mind in a thng; vóru berastir í því þrændir, the Th. were most undisguised in it.* * *adj. [A. S. bär; Engl. bare; Germ. bar; Slav. bos; Litt. bosus; the Goth word is not on record, but was prob. sounded basus; the radical form is b-s, not b-r, and it is consequently different from Lat. - perio (in aperio), or bera, ferre, v. Grimm s. v.];:—Lat. nudus, bare, naked; albrynjaðr svá at ekki var bert nema augun, Fms. vii. 45; beran vápnastað, Nj. 9; undir berum himni, under the bare sky, in open air, sub dio, Karl. 544; á beru svæði, in open field; ber sverð, naked swords, Fms. i. 266; ríða berum hestum = berbakt, Dl. ii.2. metaph. naked, unprotected, Grág. ii. 8; berr er hverr á baki nema sér bróður eigi (a proverb), Nj. 265.β. uncovered, open, clear, manifest; segja með berum orðum, in clear words, Stj. 447; verða berr at e-u, to be convicted of a thing, 656 A, 25; berar jartegnir, Fms. ii. 221; góran sik beran at e-u, to shew openly, mostly in a bad sense, xi. 55; vóru berastir í því Þrændir, the Th. were most undisguised in it, Hkr. ii. 57; göra bert, to make known, lay bare, Fms. i. 32, vii. 195.
См. также в других словарях:
Clear Lake — ist der Name folgender Seen in Kanada: Clear Lake (British Columbia) Clear Lake (Ontario) Clear Lake ist der Name folgender Seen in den Vereinigten Staaten: Clear Lake (Kalifornien), der größte See in Kalifornien Clear Lake (Matanuska Susitna… … Deutsch Wikipedia
Clear Lake (Texas) — Clear Lake Pour les articles homonymes, voir Clear et Lake. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Clear Lake ou Clearlake, le Lac clair en anglais, peut faire référence à : peut faire… … Wikipédia en Français
Clear lake — Pour les articles homonymes, voir Clear et Lake. Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Clear Lake ou Clearlake, le Lac clair en anglais, peut faire référence à : peut faire référence… … Wikipédia en Français
Clear Note and Vino — are two fictional characters and the main antagonists of the King Festival Arc or the manga series Zatch Bell! ( Konjiki no Gash!! in Japan).Clear NoteClear Note is the main mamodo antagonist of the King Festival arc of Zatch Bell! . After Zatch… … Wikipedia
Clear Channel — Communications, Inc. Unternehmensform Incorporated ISIN US18451C1099 Gründung … Deutsch Wikipedia
Clear Channel Communications — Clear Channel Communications, Inc. Rechtsform Incorporated ISIN US18451C1099 … Deutsch Wikipedia
Clear Rivers — Final Destination character Ali Larter as Clear Rivers in the first film First appearance Final Destination … Wikipedia
clear — [klir] adj. [ME cler < OFr < L clarus, orig., clear sounding, hence clear, bright: for IE base see CLAMOR] 1. free from clouds or mist; bright; light [a clear day] 2. free from cloudiness, muddiness, etc.; transparent or pure; not turbid [a … English World dictionary
Clear Lake, Iowa — City Historic Downtown Clear Lake … Wikipedia
Clear Creek — may refer to: Contents 1 Hydronyms 1.1 In California 1.2 In Texas … Wikipedia
Clear Air Force Station — Part of Alaska Air National Guard (AK AN … Wikipedia
